သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နှင့် သဟဇာတရှိခြင်း

ကီးချိန်သူမှ လှပကျော့ရှင်းသော စန္ဒယားကြီးကို အသံညှိနေသည်ကို ကျွန်မ နားထောင်ရင်း ထိုစန္ဒယားကြီးဖြင့်ပင် တီးခတ်ခဲ့သော “Warsaw Concerto” အံ့မခန်းတေးသွားနှင့် “How Great Thou Art” သီချင်း၏ တေးသံစဉ်ကို ပြန်လည် ကြားယောင်တွေးမိသည်။ သို့သော် ထိုတူရိယာမှာ ယခုအချိန်တွင် ကီးညှိဖို့ လိုကိုလိုနေပြီ ဖြစ်သည်။ အချို့နုတ်များက ကီးအနိမ့်အမြင့်မှန်သော်လည်း အချို့အသံများမှာ မြင့်သည့်ကီးကမြင့်၊ ကျသည့်ကီးက ကျနှင့်ဖြစ်နေသည်။ စန္ဒယားညှိသူ၏တာဝန်မှာ ကီးတစ်ခုချင်းစီကို တစ်သံတည်း ထွက်အောင် ညှိရန်မဟုတ်ဘဲ သူ့အသံနှင့်သူ မှန်ကန်စွာရှိပြီး တီးလိုက်လျှင် ညီညွတ် လှပလျက် သာယာငြိမ့်ညောင်းသောတေးသံ ထွက်ပေါ်စေရန် ဖြစ်သည်။

အသင်းတော်ဝန်းကျင်တွင်လည်း မညီမညာဖြစ်နေသောအသံများကို ကြားရတတ် ပါသည်။ သူမတူသည့်ရည်မှန်းချက်ရှိသူ၊ အရည်ချင်းရှိသူများ ဆုံမိကြသောအခါ ကီးမကိုက် မညီမညာအမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာတတ်သည်။ ဂလာတိ ၅ တွင် ရှင်ပေါလုက ယုံကြည်သူများအား အချင်းချင်းကွဲပြားခြင်း၊…

ဝမ်းမြောက်စရာအတွေး

ဘီလ်ရှပီရို ပြုစုသည့် What We Keep တွေ့ဆုံမေးမြန်းခန်းပေါင်းချုပ်စာအုပ်တွင် ဖြေဆိုသူ တစ်ဉီးချင်းစီက ၎င်းတို့အတွက် အရေးကြီးသော၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်စေသော၊ မမေ့နိုင်သော အဖြစ်အပျက် အကြောင်းအရာတစ်ခုကို စွဲမြဲသတိရ နေကြောင်း ပြောပြကြသည်။

ထိုအကြောင်းကို ဖတ်ရင်း ကျွန်ုပ်အတွက် အဖိုးတန်ဆုံးသော ပိုင်ဆိုင်မှု၊ ကျွန်ုပ်ကို ဝမ်းမြောက်စေသော အရာများကို ဆင်ခြင်မိသည်။ ၎င်းတို့အနက် လွန်ခဲ့သော နှစ် ၄၀ ခန့်က ကျွန်ုပ်မိခင်၏လက်ရေးဖြင့် ရေးသားထားသည့် ဟင်းချက်နည်းကတ်လေး၊ အဘွား၏ပန်းရောင် လက်ဖက်ရည်ပန်းကန်လုံး စသည်တို့ ပါဝင်သည်။ အခြားသူများအတွက်မူ ၎င်းတို့အတွက် ခွန်အားဖြစ်စေခဲ့သည့် ချီးမွမ်းချီးကျူးစကား၊ မြေးငယ်လေး၏တခစ်ခစ်ရယ်မောသံ၊ သမ္မာကျမ်းစာမှ အထူးနားလည်သိခဲ့ရသည့် အချက်တစ်ချက် စသည်ဖြင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည်။

ကျွန်ုပ်တို့နှလုံးသား၌ ဝှက်ထားသည့်အရာများဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် စိတ်မပျော်ရွှင်စေသောအရာများသာ ဖြစ်မည်။ ပူပန်သောကများကို ဝှက်ထားလည်း အလွယ်တကူ ပြန်ပေါ်လာသည်။ ဒေါသစိတ်ကို အပေါ်ယံမြိုသိပ်ထားလည်း…

သင်၌ရှိသည့်အရာ ယူလာပါ

“ကျောက်တုံးစွပ်ပြုတ်ဟင်းရည်” ရှေးပုံပြင်မှာ ရွာတစ်ရွာသို့ရောက်လာသည့် ဆာလောင် နေသူတစ်ဉီးအကြောင်းဖြစ်ပြီး၊ သူ့ကို အစားအစာပေးမည့်သူ တစ်ဉီးတစ်ယောက်မျှ မရှိပါ။ သို့နှင့် သူက မီးမွှေးရေနွေးတည်ပြီး အိုးထဲ ကျောက်တုံးတစ်တုံး ထည့်ပြုတ်သည်။ ဟင်းရည်မွှေနေသည့်သူ့ကို ရွာသားများက စိတ်ဝင်စားစွာ ကြည့်နေကြသည်။ ထို့နောက် လူတစ်ဉီးက အာလူး ၂ လုံး လာထည့်ပေးသည်။ နောက်တစ်ဉီးက မုန်လာဉနီအနည်းငယ် ထည့်ပေးသည်။ တစ်ဖန် တစ်ယောက်က ကြက်သွန်၊ တစ်ယောက်က ဘာလီဂျုံဆန်လက်တစ်ဆုပ် ထည့်ပေးသည်။ လယ်သမားကြီး တစ်ဉီးကနို့အနည်းငယ်ပေးသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ကျောက်တုံးဟင်းရည်မှာ အရသာရှိသည့် ဟင်းချိုတစ်ပွဲ ဖြစ်သွားသည်။

ထိုပုံပြင်လေးမှာ မျှ‌ဝေခြင်း၏တန်ဖိုးကို ဖော်ကျူးသည်။ ထို့ပြင် မည်မျှပင် အရေးမပါ အရာမဝင်ဖြစ်လည်း မိမိ၌ရှိသည့်အရာကို ယူဆောင်လာရန် သတိပေးသည်။ ယော ၆:၁-၁၄ တွင် ကြီးမားသော လူအုပ်ကြီးထဲမှ အစားအစာယူလာရန် အတွေးရှိခဲ့သည့် တစ်ဉီးတည်းသောသူဖြစ်ဟန်တူသည့် သူငယ်လေးတစ်ယောက်အကြောင်းကို…

တမင်ရည်ရွယ်ထားသောကြင်နာမှု

လေယာဉ်ပေါ်တွင် ကလေးနှစ်ယောက်နှင့် လုံးချာလိုက်နေသော အသက်ခပ်ငယ်ငယ်သာ ရှိသေးသည့် မိခင်ဂျက်စီကာခမျာ သုံးနှစ်သမီးငယ်၏ ကန်ကျောက်ငိုယိုနေမှုကြောင့် ကလေးစိတ်ပြေအောင် စိတ်ပင်ပန်းကြီးစွာနှင့် ကြိုးစားချော့မော့နေရသည်။ ထို့နောက်တွင် လေးလအရွယ် သားလေးကလည်း ဆာဆာနှင့် စငိုတော့သည်။

သမီးကို ထိုင်ခုံခါးပတ် ပတ်ပေးနေစဉ် သူ့ဘေးတွင် နေရာကျသောခရီးသည်က လသားကလေးကို ကူချီပေးသည်။ ထို့နောက် လသားလေးအား ဂျက်စီကာနို့ချိုတိုက်နေစဉ် နံဘေးရှိ ခရီးသည်ကပင် လမ်းလျှောက်တတ်စသမီးနှင့်အတူ ဆေးရောင်ခြယ်ခဲ့သည်။ သူလည်း ကလေးအဖေဖြစ်စက သူ့ဘဝအကြောင်းကို ပြန်ပြောင်းပြောပြခဲ့သည်။ နောက် လေယာဉ် တစ်စီးပြောင်းစီးရချိန်၌လည်း ထိုသူကပင် လိုအပ် ပါက အကူအညီပေးမည်ဟု ကမ်းလှမ်းခဲ့သည်။

“ဒီအဖြစ်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့လက်တော်ကို ကျွန်မ တကယ်ပဲ ကျေးဇူးတင်တယ်။ ကျွန်မတို့တတွေ ဘယ်သူမဆိုရဲ့ဘေးမှာ နေရာကျနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မတွေ့ဖူးသမျှထဲမှာမှ သဘောအကောင်းဆုံးသူရဲ့ဘေးမှာ ကျွန်မတို့ နေရာရခဲ့တယ်” ဟူ၍ ဂျက်စီကာ ပြန်ပြောင်းပြောပြခဲ့သည်။

တမင်ရည်ရွယ်ထားသော ကြင်နာမှု…

လြယ္ကူစြာ ညိႇတြယ္သြားသည္

လြန္ေလေသာႏွစ္မ်ားစြာက ပူျပင္းေသာ ေတာနက္ထဲတြင္ တိုက္ခိုက္ေနသည့္ စစ္သားမ်ားသည္ စိတ္႐ႈပ္ေထြးဖြယ္ ျပႆနာတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရသည္။ ေနရာအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေပါက္ေရာက္ေနသည့္ ဆူးငယ္မ်ားျဖင္႔ပြထေနသည့္ ခ်ံဳႏြယ္တစ္မ်ိဳးသည္ စစ္သားမ်ား၏ခႏၶာႏွင္႔အသံုးအေဆာင္မ်ားေပၚ ကပ္ညိႇသြားသျဖင္႔၊ ၎တို႔မွာ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ မိသြားသကဲ႔သို႔ ျဖစ္သြားသည္။ ၎တို႔ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ ႏြယ္ပင္၏ႏွာေမာင္းမ်ားက ပတ္ရစ္မိေလ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ႏြယ္ပင္ႏွင္႔ ပတ္ရစ္မိၿပီး ေ႐ွ႕ဆက္မသြားႏိုင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ အျခားရဲေဘာ္မ်ားအား ‘‘ေဟ႔ တစ္မိနစ္ေစာင္႔၊ ငါဒီမွာမိေနၿပီ’’ ဟု ေအာ္ေျပာၾကရသျဖင္႔ ထိုအပင္ကို ‘‘တစ္မိနစ္ေစာင္႔’’ ဟု နံမည္ေပးလိုက္ၾကသည္။

ထိုနည္းအတိုင္းပင္ သခင္ေယ႐ႈ၏ေနာက္ေတာ္လိုက္ မ်ားသည္လည္း အျပစ္ေက်ာ႔ကြင္း၌ မိေနပါက ေ႐ွ႕ဆက္ သြားရန္ ခက္ခဲတတ္သည္။ ေဟျဗဲ ၁၂း၁ တြင္ ‘‘ခပ္သိမ္းေသာ ဝန္တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ေႏွာင္႔ယွက္တတ္ေသာ ဒုစ႐ိုက္ကို လည္းေကာင္း၊ ပယ္႐ွားရန္’’ ေဖာ္ျပထားသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို ဝန္ပိေလးလံေစသည့္ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို မည္သို႔…

စားၿပီးရင္ စားပါ

ကာရီ ႏွင့္ ေပါလ္ တို႔လက္ထပ္ခါစက သူတို႔တစ္ေယာက္မွ် မခ်က္တတ္ မျပဳတ္တတ္ ၾကပါ။ တစ္ညတြင္ ကာရီ သည္ စပါကတီ စမ္းခ်က္ၾကည့္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး အမ်ားႀကီးခ်က္မိသျဖင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ေနာက္ေန႔ညစာအထိ စားလိုက္ ရသည္။ တတိယေျမာက္ေန႔တြင္ ေပါလ္ က သူခ်က္ေပးမည္ဟုေျပာၿပီး ပါစတာႏွင့္ ဟင္းအႏွစ္ကိုပါ ႏွစ္ဆတိုးခ်က္လိုက္သည္။ ထိုအိုးႀကီးသည္ စေနတနဂၤၤေႏြထိပါ ခံမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး ထုိေန႔ညစာစားခ်ိန္တြင္ ကာရီ က “ငါ စပါကတီ စားရတာ ၿငီးေငြ႕လာၿပီ”ဟု ေျပာပါသည္။

ဣသေရလလူတို႔လညး္ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လံုး မႏၷမုန္႔တစ္မ်ိိဳးတည္းကုိ မည္သို႔စားခဲ့ၾကမည္ကို စဥ္းစား ၾကည့္ပါ။ နံနက္တိုင္း ဘုရား႐ွင္ျပင္ဆင္ေပးေသာ “အေကာင္းစားအစာ”ကို လုိက္လံေကာက္သိမ္း ၾကရသည္ (မနက္ျဖန္ေန႔သည္ ဥပုသ္ေန႔ မဟုတ္ပါက အပိုေကာက္၍ မရပါ၊ ထြက္ ၁၆း၂၃-၂၆)။ သူတို႔သည္ မုန္႔ကို ေပါင္းခ်င္ေပါင္း၊…

အိမ္နီးခ်င္းနယ္ပယ္ကို ေက်ာ္၍

၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ေႏြရာသီက က်ေရာက္ခဲ႔သည့္ ဟာရီကိန္းဟာဗီးမုန္တိုင္းေၾကာင္႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ပင္လယ္ေကြ႕ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္၌ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ား ႀကီးမားမ်ားျပားစြာ ဆံုး႐ံႈးပ်က္စီးခဲ႔ရသည္။ ထို႔ေနာက္ အေရးေပၚ လိုအပ္မႈအတြက္ အဝတ္အထည္၊ အစားအေသာက္ႏွင္႔ ေသာက္သံုးေရမ်ားကို လူမ်ားစြာတို႔ ေထာက္ပံ႔ ေပးကမ္းခဲ႔ၾကသည္။

ေမရီလဲန္းျပည္နယ္မွ စႏၵယားဆိုင္ပိုင္႐ွင္တစ္ဦးမွာ ထိုထက္မက တစ္ခုခုကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ႏိႈးေဆာ္ခံခဲ႔ရသည္။ အရာရာဆံုး႐ံႈးခဲ႔ရသူမ်ားအတြက္ ေတးဂီတသည္ မည္သို႔ေသာ ထူးျခားသည့္ ႏွစ္သိမ္႔သက္သာမႈ၊ အနာၿငိမ္းေစမႈမ်ား ျဖစ္ေစၿပီး ပံုမွန္နဂိုအေျခအေန ျဖစ္ေစႏိုင္မည္နည္းဟု သူေတြးသည္။ သို႔ႏွင္႔ သူႏွင္႔ သူ၏ဝန္ထမ္းမ်ားက စႏၵယားအေဟာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ၿပီး အလိုအပ္ဆံုးေနရာသည္ မည္သည့္ေနရာျဖစ္မည္ကို စံုစမ္းၾက သည္။ ထိုေနာက္ ေႏြဦးရာသီအခ်ိန္၌ ဒိန္းကရာမာႏွင္႔ သူ႔ဇနီးေလာဣတို႔သည္ တကၠဆက္ျပည္နယ္ ဟူစတန္ေဒသသို႔ စႏၵယားမ်ား တင္ေဆာင္လာသည့္ယာဥ္ကို ေမာင္းႏွင္လ်က္ ထြက္ခြာခဲ႔သည္။ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးမႈႀကီးမားသည့္ ထိုေဒသ၌ မိသားစုမ်ား၊ အသင္းေတာ္မ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ားသို႔…

ဆူညံမႈမွလြတ္ေျမာက္ျခင္း

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ား၌ ေကာလိပ္ေက်ာင္းတစ္ခု၏ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးက ညေနခင္း အခ်ိန္ သူႏွင့္အတူ “ပါဝါေလွ်ာ့ခ်ျခင္း” အစီအစဥ္တြင္ ပါဝင္ၾကရန္ ေက်ာင္းသား မ်ားအား တိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက ပါဝင္ရန္ သေဘာတူ ေသာ္လည္း သူတို႔၏လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားကို စိတ္ေလးပင္စြာ ထားခဲ့ၿပီး ဘုရားဝတ္ျပဳရာ ခန္းမထဲသို႔ ဝင္သြားၾကသည္။ သူတို႔သည္ တစ္နာရီခန္႔ ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ၿပီး ေတးသီခ်င္းႏွင့္ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားကို နားေထာင္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ေယာက္ေသာသူက “စိတ္ၿငိမ္သက္မႈကို အံ့မခန္းဘြယ္ ရရိွခံစားရတယ္။... မလိုအပ္တဲ့ ဆူညံသံေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္တဲ့ေနရာ ျဖစ္တယ္” ဟု သ႔ူအေတြ႔အၾကံဳကို ဖြင့္ဟေျပာဆိုသည္။

တစ္ခါတစ္ရံ “မလိုအပ္ေသာဆူညံသံ” မ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ခက္ခဲပါ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ျပင္ပႏွင့္အတြင္း၌ ဆူညံပြက္ေလာ႐ုိက္ေနသံမ်ားေၾကာင့္ ဘာမွ်မၾကားရဘဲ နားပင္းေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဆာလံဆရာသတိေပး ႏႈိးေဆာ္သကဲ့သို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ “ပါဝါကိုေလွ်ာ့ခ်” ၿပီး ၿငိမ္သက္စြာေနမွသာလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ပိုမိုသိကၽြမ္းရင္းႏွီးႏိုင္ေၾကာင္းကို…

အသိမွတ္ျပဳဂုဏ္ျပဳျခင္း

၁၉၆၀ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းအခ်ိန္က သာမန္ႏွင့္ တစ္မူကြဲျပားသည့္ လူ သို႔မဟုတ္ တိရိစာၦန္ပံုကို ႀကီးမား၍ ဝမ္းနည္းေနသည့္ မ်က္လံုးပံုျဖင္႔ ေရးဆြဲသည့္ ပန္းခ်ီကားမ်ား ေခတ္စားခဲ႔သည္။ အခ်ိဳ႕က ထိုပန္းခ်ီကို အေပါစားပန္းခ်ီဟု မွတ္ယူၾကေသာ္လည္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူမ်ားလည္း ႐ွိျပန္သည္။ ပန္းခ်ီဆရာမ၏ ခင္ပြန္းက သူ႔ဇနီး၏ပန္းခ်ီကား ဖန္တီးမႈကို အားေပးျမႇင္႔တင္ကာ ေစ်းကြက္တင္ခဲ႔သျဖင္႔ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံမွာ ဝင္ေငြ ေကာင္းခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ပန္းခ်ီကားေပၚ၌ အႏုပညာ႐ွင္ မာဂရက္ ကီအဲန္၏ လက္မွတ္မပါ႐ွိခဲ႔ပါ။ မာဂရက္၏ခင္ပြန္းက သူ႔ဇနီး၏ လက္ရာကို သူ႔လက္ရာအျဖစ္ တင္ဆက္ခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ စိုးေၾကာက္စိတ္ျဖင္႔ မာဂရက္သည္ ထိုလိမ္လည္မႈကို ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ခဲ႔သည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာၿပီးေနာက္ သူတို႔၏အိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကြဲသြားၿပီးမွ ပညာ႐ွင္အစစ္အမွန္ကို သက္ေသျပရန္ အတည္ျပဳရန္ တရားဆိုင္ခဲ႔ၾကသည္။

ထုိအမ်ိဳးသား၏လွည့္စားမႈက မွားေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္႐ွားပါသည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တို႔လည္း မိမိ၏အရည္အခ်င္း ဆုေက်းဇူး၊…

ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ လံုျခံဳခိုလံႈရာ

ကၽြန္မပထမဦးဆံုးလုပ္ကိုင္ရသည့္အလုပ္မွာ ဟမ္ဘာဂါႏွင့္ အားလူးေခ်ာင္းေၾကာ္တို႔ ေရာင္းေသာ စားေသာက္ဆိုင္၌ ျဖစ္သည္။ စေနေန႔ညေနခင္းတစ္ခုတြင္ အမ်ိဳးသား တစ္ဦး မေယာင္မလည္ႏွင္႔ ကၽြန္မဘယ္ေတာ႔အလုပ္ဆင္းမလဲဟု ေမးခဲ႔သည္။ ထိုအျဖစ္က ကၽြန္မကို မသက္မသာျဖစ္ေစသည္။ အခ်ိန္တစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ကုန္လြန္သြားၿပီး ထိုသူက အာလူးေၾကာ္မွာစားလိုက္၊ အေအးမွာေသာက္လိုက္ႏွင္႔ မန္ေနဂ်ာက သူ႔ကို ေမာင္းထုတ္၍လည္း မရျဖစ္ေနသည္။ ဆိုင္ႏွင္႔မေဝးလွသည့္ေနရာ၌ ကၽြန္မေနထိုင္ေသာ္လည္း မဲေမွာင္ေနသည့္ ကားပါကင္ေနရာႏွစ္ခုႏွင္႔ သဲကြင္းျပင္ကို ျဖတ္ၿပီးလမ္းျပန္ ေလွ်ာက္ရမည္ကို ကၽြန္မေၾကာက္ေနမိသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ သန္းေခါင္းခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ႐ုံးခန္းထဲသို႔ ၀င္ၿပီး ကၽြန္မဖုန္းေခၚလိုက္သည္။

ဖုန္းျပန္ေျဖသည့္ ကၽြန္မအေဖက တစ္စကၠန္႔မဆိုင္းဘဲ ေႏြးေထြးသည့္ အိပ္ယာထက္မွ ထလာကာ ငါးမိနစ္အၾကာတြင္
ဆိုင္သို႔ေရာက္လာကာ ကၽြန္မကို အိမ္ျပန္ေခၚသြားသည္။

ထိုည၌ ေဖေဖ ကၽြန္မထံလာၿပီး ကူညီေပးမည္ဆိုသည့္ စိတ္ခ်ေသခ်ာမႈမ်ိဳးက ဆာလံ ၉၁ တြင္ ဖတ္ရသည့္ အာမခံခ်က္ကို ျပန္လည္အမွတ္ရေစသည္။ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ႐ွိေတာ္မူေသာ…